نوروز اگر هم جشنی است و جنبشی است در وهلـه‌ی اول، از آن طبیعت است. این برای بهانه‌ای کفایت می‌کند که در چنین روزی، درک ناچیزت را از طبیعت با مخاطبان خویش در میان بنهی.
چیست اینکه طبیعتش می‌نامند؟ ترکیبی بغایت متنوع از عناصر که روز و شب با آن و در آن به سر می‌بریم؛ از بدن‌های خویش تا اشیای پیرامون، درخاک و در و دشت، تا کائنات دور و ستارگان زیبایی که اثر عتیق نوری برجای مانده از اجرام متلاشی شده در آسمان ما هستند.
چکیده: ما امروز بیش از هر زمان دیگر به بررسی‌‌های علمی دقیق و ژرفکاوانه درباب دین‌ورزی نیاز داریم. برمبنای آنچه درباب فضاهای پارادایمی متعدد گفته شد باید حوزه‌ی عمومی باز برای گفتگوهای آزاد محدود نشده وجود داشته باشد و برنامه‌‌های پژوهشی متفاوت و متکثر برای دین‌پژوهی آکادمیک و بویژه مطالعات میدانی مستقل غیر دولتی امکانپذیر باشد،
احتمالات آینده‌ی مصر کدام‌اند؟ نه نویسنده‌ی کم بضاعت و نه نوشته‌ی کوتاه حاضر، هیچ از عهده‌ی این پرسش کلی و بزرگ نمی‌آید و تنها به تصوری محتمل از تحولات دین‌ورزی در آینده‌ی مصر بسنده می‌کند.
مصر در تاریخ حدوداً 200 ساله‌ی اخیر خود چند نسل فکری و سیاسی متمایز را برجای گذاشته است:
1. نسل اول، نسل دوره‌ی ناپلئونی (از1798) و نسل نوسازی و تجدد اولیه بود که به صورت پروژه‌ی نوسازی دولتی و اقتدارگرایانه محمدعلی پاشا در نیمه اول قرن نوزده تجربه شد.
گزارش سخنرانی دکترمقصود فراستخواه در نشست «تحولات گفتمانی، امکانات و صور دین‌اندیشی و دینداری در دنیای کنونی با تأکید بر ایران»
گروه علمی- تخصصی جامعه‌شناسی دین انجمن جامعه‌شناسی ایران، چندی پیش نشستی را با عنوان «تحولات گفتمانی، امکان و صور دین‌اندیشی و دینداری در دنیای کنونی با تأکید بر ایران»، برگزار کرد که طی آن، مقصود فراستخواه، یکی از اعضای اصلی این گروه به سخنرانی پرداخت. فراستخواه سال‌هاست که دروس جامعه‌شناسی دین و مطالعات فرهنگی در حوزه دین را برای دوره‌های دانشگاهی کارشناسی ارشد علوم اجتماعی و نیز مطالعات فرهنگی تدریس می‌کند.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل